Bugünler de biraz duygusalım sanırım:) neden diyecek olursanız artık kızım yürüyor ve ben inanılmaz derecede seviniyorum... Önce Allah'a şükrediyorum bu güzel günlerini görebildiğim için... Doğdu, göbekbağı düştü, gülümsedi, aaaa anne dedi, emekliyor derken şimdiler de küçüğüm yürüyor... Zaman su gibi gerçekten... Günler hızla geçiyor... Beren ile her gün yeni şeyler öğreniyorum, bir insanın doğumundan sonra gelişimini izliyorum, hele bu bir de kendi çocuğunsa inanılmaz:) Benim belki biraz fazla ama hatıralara karşı çok hassaslığım vardır, benim için özel olan herşeyi saklarım, not alırım, bu blogu da bu yüzden seviyorum, Beren'im için güzel bir hatıra daha... Bugünler de özel defterimize yürümeye başladığı günün tarihi de atıldı:))
Burdan çocuğu henüz yürümeyen annelere sesleniyorum "ayyy artık yürüse ben de rahat etsem" tarzı cümleleri asla kurmayın :) Çünkü bebeğiniz yürümeyi keşfettikten sonra asla bir yer de sabit duramıyor, yemeğini bile koşarak yemeyi tercih ediyor:)) Artık mama sandalyesin de oturan bi kızım yok:)) Sürekli yürüyerek odaları dağıtmaya çalışan, otururken boyunun yetmediği çekmeceleri ayakta bir hışımla dağıtan bir kızım var:)) bir de demezler mi kızlar uslu olur... Büyük yalan:) Beren'im bunun aksini fazlasıyla kanıtlıyor:) Amaaa en sevdiğim kısım el ele yürümek kızımla... İşte bu kısım herşeye değer...O yumuşacık elleri tutup yürümek inanılmaz güzel:) Bu arada doktorumuza yürürken nasıl ayakkabı tercih etmem gerektiğini sordum... O da bana altı yumuşak, bilek kısmı burkulmalara karşı yüksek olan ilk adım ayakkabılarını tercih etmemi söyledi... Beren'in tombul olan ayakları, yürümeye başladığından beri o tombul, top gibi olan ayağı düzleşmeye başladı ve birden ayakları büyüdü:) Her ay bir numara büyüyor ayağı artık... Şimdi şimdi anlıyorum "çocukların yediği helal, giydiği haram" cümlesini.... 2-3 ayda bir kıyafetlerinin, ayakkabılarının numaraları değişiyor... Sürekli yeni keşif... Kızımla yeniden doğdum ben, onunla tekrar büyüyorum... Zaman zaman uzun cümleler kuracağı günleri düşünüyorum... Her hali benim için sonsuz şükür sebebi🙏 Allah'ım isteyen herkese versin inşallah....
Burdan çocuğu henüz yürümeyen annelere sesleniyorum "ayyy artık yürüse ben de rahat etsem" tarzı cümleleri asla kurmayın :) Çünkü bebeğiniz yürümeyi keşfettikten sonra asla bir yer de sabit duramıyor, yemeğini bile koşarak yemeyi tercih ediyor:)) Artık mama sandalyesin de oturan bi kızım yok:)) Sürekli yürüyerek odaları dağıtmaya çalışan, otururken boyunun yetmediği çekmeceleri ayakta bir hışımla dağıtan bir kızım var:)) bir de demezler mi kızlar uslu olur... Büyük yalan:) Beren'im bunun aksini fazlasıyla kanıtlıyor:) Amaaa en sevdiğim kısım el ele yürümek kızımla... İşte bu kısım herşeye değer...O yumuşacık elleri tutup yürümek inanılmaz güzel:) Bu arada doktorumuza yürürken nasıl ayakkabı tercih etmem gerektiğini sordum... O da bana altı yumuşak, bilek kısmı burkulmalara karşı yüksek olan ilk adım ayakkabılarını tercih etmemi söyledi... Beren'in tombul olan ayakları, yürümeye başladığından beri o tombul, top gibi olan ayağı düzleşmeye başladı ve birden ayakları büyüdü:) Her ay bir numara büyüyor ayağı artık... Şimdi şimdi anlıyorum "çocukların yediği helal, giydiği haram" cümlesini.... 2-3 ayda bir kıyafetlerinin, ayakkabılarının numaraları değişiyor... Sürekli yeni keşif... Kızımla yeniden doğdum ben, onunla tekrar büyüyorum... Zaman zaman uzun cümleler kuracağı günleri düşünüyorum... Her hali benim için sonsuz şükür sebebi🙏 Allah'ım isteyen herkese versin inşallah....
